برای راه اندازی هر واحد تولید برق، نیاز به یک مقدار حداقل انرژی می­باشد. حتی سیستم­های برق اضطراری مثل UPS و دیزل ژنراتور هم با توجه به ویژگی­ها و شرایط خود، نیاز به انرژی خواهند داشت و محدودیت­های خود را دارند. تا زمانیکه هر سیستمی در شرایط عادی در حال کار است، این تامین انرژی مورد نیاز نیز از مسیر عادی خود در حال صورت گرفتن است. اما به محض اینکه حادثه ­ای رخ دهد و شرایط از حالت عادی به بحرانی یا خطا تغییر کند، کارکرد های سیستم نیز باید برای شرایط اضطراری آماده بوده و تغییر کند. حال با توجه به حساسیت سیستم مورد نظر، بصورت خودکار یا دستی، با حداقل زمان یا با زمان بیشتر این تغییر  صورت می پذیرد. در مورد نیروگاه­های تولید برق نیز به همین شکل است. هر چه واحدهای تولید برق بزرگتر باشند، این پیچیدگی بیشتر و نیاز به مقدار بیشتری انرژی اولیه خواهد بود. بطور معمول، برای استارت مجدد هر واحد نیروگاهی پس از خاموشی سراسری یا به عبارتی در عدم حضور برق شبکه(Black Start)  نیاز به برق اضطراری می­باشد. در درجه اول برای جلوگیری از آسیب دیدن تجهیزات بعلت دمای بالای کاری و قطع سیستم خنک کاری و روغن کاری بصورت ناگهانی، نیاز به تامین انرژی برای این منظور در حداقل زمان ممکن خواهد بود که در غیر این صورت، آسیب­ها و خسارت­های جبران ناپذیری به تجهیزات و تاسیسات نیروگاهی وارد خواهد آمد. و در مرحله بعد، برای امکان استارت و تولید مجدد نیز نیاز به تامین این انرژی می­باشد. یکی از ویژگی­های منابع تولید پراکنده سنکرون گازسوز، پایین بودن ظرفیت و امکان استارت سریع آنها می­باشد و پتانسیل بکارگیری بعنوان برق اضطراری در نیروگاه­های بزرگ را نیز دارند. اما نیاز به یک منبع انرژی (ترجیحا دیزل ژنراتور) بدلیل حفاظت و آسیب ندیدن در زمان خاموشی شبکه می­باشد و همچنین امکان استارت سریع و تامین بخشی از انرژی مورد نیاز شبکه نیز توسط این منابع در صورت مدیریت صحیح وجود دارد.