اکثر آنها در صورت مدیریت صحیح این منابع، دارای نتایج مثبت بر شبکه هستند.
با ورود این منابع به شبکه با توجه به پراکنده بودن تولید، کنترل پذیری و مدیریت آنها نسبت به چند مرکز تولید بزرگ(نیروگاههای بزرگ) مشکلتر خواهد بود، اما بهبود پارامترهای کیفیت توان، ظرفیتهای آزاد شده و بالارفتن راندمان کلی شبکه، بخشی از مزایایی است که حضور این منابع در شبکه به ارمغان خواهد آورد.
پیچیدگیهایی نیز در حضور این منابع به شبکه تحمیل خواهد شد. برای مثال، شبکه هایی که تا دیروز تنها از یک سو تامین و تغذیه میشد، حالا از دو یا چند سو تغذیه میشود و پیچیدگیهای حفاطتی و کنترلی بسیاری به شبکه، مالکان و حافظان آن تحمیل خواهد کرد.
اما با اجرای هرچه بیشتر طرحهای اتوماسیون و توسعه برای شبکه برق کشور که نیاز بسیاری به نوسازی و ترمیم دارد، این پیچیدگیها قابل مرتفع شدن بوده و در نهایت این مزایای بسیار زیاد حضور این منابع تولید پراکنده است که ما را در شبکه برق کشور منتفع خواهد نمود.
به این ترتیب با پذیرش حضور این منابع بعنوان بخش کارآمدی از شبکه تولید و توزیع برق کشور، میتوان از مفاهیم ارزشمندی مثل ریزشبکه ها، شبکه های هوشمند، اتوماسیون شبکه، قابلیت اطمینان، هماهنگی حفاظتی، منابع تجدید پذیر و… از طریق تکنولوژیهای بروز دنیا بهره برد.
با توجه به وجود دانش و تجربه لازم در داخل کشور این امر به هیچ وجه دور از ذهن نبوده و نیازمند تصمیم گیری و مدیریتی مناسب و پیش برنده میباشد. از این رو توجه به موضوع تاثیر منابع تولید پراکنده بر شبکه های بالادست از اهمیت بالایی برخوردار است.