تولید پراکنده چیست؟ تولید پراکنده (Distributed Generation – DG) به تولید انرژی برق مورد نیاز در محل مصرف اتلاق می­شود که این مفهوم در مقابل مفهوم سابق تولید برق بصورت تولید مرکزی در حجم زیاد و انتقال و توزیع انرژی توزیعی با محل­های مصرف با فواصل فیزیکی و الکتریکی دور که باعث اتلاف زیاد انرژی(بازدهی پایین) و قابلیت اطمینان پایین می­شد، بکار می­رود.

از طرف دیگر بدلیل بزرگ شدن منابع تولید در شیوه تولید مرکزی، قابلیت­های کنترل و بهینه ­سازی به حداقل می­رسید و با دور شدن این منابع از مصرف مقصود خود، در کنار اتلاف حداکثری ناشی از انتقال، امکان بازیابی انرژی­های دیگر نیز مقدور نمی­شد. در این سیستم آلودگی­های زیست محیطی نیز به مراتب بالاتر

می­باشد. اما با پیشرفت تکنولوژی و ایجاد مفاهیمی مثل تولید پراکنده(Distributed Generation – DG)، شبکه ­های هوشمند(Smart Grid)، قابلیت اطمینان(Reliability)، انرژی­های تجدید پذیر(Renewable Energies) و مسئولیت­های اجتماعی و زیست محیطی و… صنعت تولید برق نیز به سمت راه­های افزایش بازدهی و بهینه ­سازی حرکت کرد و با امروزه منابع تولید پراکنده از هر نوع و تکنولوژی یکی از مهمترین روش­ها برای افزایش بازدهی، کاهش تلفات، بازگشت حرارت، افزایش قابلیت اطمینان و بهبود پارامترهای زیست محیطی هستند. در شرایط فعلی کشور ما، راندمان تولید انرژی برق در خوشبینانه ترین حالت چیزی در حدود 38 درصد می­باشد که این راندمان وقتی در کنار بازدهی سیتم انتقال و توزیع قرار می­گیرد تا به محل مصرف برسد، به چیزی کمتر از 30 درصد می­رسد. این بازدهی بصورت مستقیم یعنی میلیاردها مترمکعب گاز به هدر رفته یا میلیاردها دلار هزینه برای اتلاف! این در حالیست که مفهوم تولید پراکنده برق در محل مصرف، دقیقا با همین منطق و برای افزایش راندمان تولید حداقل به 42 درصد و حداکثر به 90 درصد از یک طرف و حذف تلفات ناشی از انتقال و توزیع از طرف دیگر باعث افزایش راندمان کلی شبکه گردد. همه این موارد در کنار صرفه ­جویی حاصل از کاهش مصرف گاز و امکان افزایش صادرات آن به شکل برق و گاز، اهمیت این صنعت را نشان می دهد.