در ابتدای کشف الکتریسیته بعنوان منبع جدید انرژی، تولید برق بصورت پراکنده با منابع کوچک محلی صورت میگرفت و مصارف نیز محدود و محلی بودند.
اما با انقلاب صنعتی و افزایش مصارف الکتریسیته از یک سو و تغییر تکنولوژیهای تولید برق از سوی دیگر، صنعت تولید برق به سمت تولید متمرکز در حجم زیاد و انتقال و توزیع آن به محل مصرف حرکت کرد و خطوط انتقال و توزیع و سطوح مختلف ولتاژ شکل گرفت.
امروزه اما پس از گذر از این روندهای صنعتی شدن و شکل گیری بحثهای بهینه سازی، کاهش تلفات، قابلیت اطمینان، بازدهی حداکثری، هوشمند سازی و شبکه های هوشمند تولید و مصرف و… مجددا صنعت تولید برق به سمت پراکنده شدن، تولید در محل مصرف و ایجاد امکان بازیابی حرارت از دست رفته برای بالابردن بازدهی تبدیل انرژی رفته است.
در این راستا، در صنعت تولید برق کشور ما نیز با توجه به مزیتهایی که سیستم های تولید پراکنده برق دارد، مشوقهایی از طرف وزارت نیرو برای سرمایه گذاران در نظر گرفته شد تا به رشد این صنعت و در نهایت کمک به بالارفتن بازدهی تولید، کاهش تلفات ناشی از انتقال و توزیع، بازیابی حرارت و تولید همزمان برق و حرارت کمک شود. در این میان با توجه به منابع گاز کشور و ایجاد ارزش افزوده در تولید برق از گاز طبیعی، صنعت تولید پراکنده برق بوسیله موتورهای احتراق داخلی گاز سوز با توجه به مزیتهای آن رشد بسزایی نموده است.
در نتیجه بسیاری از سرمایه گذاران برای مشارکت در رشد این صنعت و تامین بخشی از انرژی مورد نیاز کشور و استفاده از مزیتهای اقتصادی آن، سراغ این بخش از صنعت آمدند و در حدود 1000مگاوات از انرژی برق کشور از طریق این سیستم و سرمایه گذاریهای بخش خصوصی در راستای سیاستهای خصوصی سازی صنعت کشور، تولید میشود که این تولید یعنی با راه اندازی سیستم های CHP در حدود همین مقدار حرارت قابل بازیافت و استفاده در صنعت وجود دارد و قابلیت افزایش بازدهی تولید برق را تا 90 درصد دارد.
