از منظرهای مختلف  و با توجه به مزایای آن میتوان به این سوال پاسخ داد

از منظر مدیریت شبکه به لحاظ تولید، انتقال و توزیع برق:

• افزایش راندمان تولید برق به همراه کاهش تلفات­ های انتقال و توزیع که نتیجه آن افزایش کلی بازدهی شبکه می­باشد.
• آزاد شدن ظرفیت­های خطوط انتقال و توزیع و پست­های برق ناشی از تولید در محل مصرف
• قابلیت اطمینان بالاتر برای شبکه و امکان بلک استارت و بهبود پدافند غیر عامل
• کاهش سطح و تولید آلاینده­ های زیست محیطی و همچنین کاهش مصرف انرژی در بخش نیروگاهی
• افزایش عمر تجهیزات شبکه بدلیل کاهش بار و فشار آنها
• کاهش ریسک خاموشی­ها
• پیک سایی با مدیریت تولید از طریق نفوذ بیشتر منابع تولید پراکنده در شبکه
• خصوصی سازی حداکثری در بخش تولید انرژی و استفاده از سرمایه­ های بخش خصوصی
• افزایش کیفیت برق تحویلی به مصرف کنندگان
• و …..

از منظر سرمایه گذاران و صاحبان صنایع:

• سرمایه ­گذاری و تولید در بخش انرژی با بازاری استراتژیک، مطمئن و همیشگی
• کاهش هزینه­ های انرژی مجموعه ­های تولیدی و خدماتی
• امکان افزایش ظرفیت انشعاب خود بدون درخواست از شرکت برق، جهت طرح­های توسعه­ ای
• در اختیار داشتن تامین انرژی برق با قابلیت اطمینان بیشتر و تامین برق مورد نیاز حتی در صورت قطعی برق شبکه بدون لحظه ­ای چشمک یا خاموشی و در نتیجه اجتناب از هزینه ­ها و خسارت­های ناشی از قطع برق
• فروش برق مازاد بر نیاز داخلی مجموعه به شبکه بالادست
• امکان استفاده از تولید همزمان برق، حرارت و برودت
• افزایش کیفیت انرژی برق در مجموعه
• استفاده از منابع گاز طبیعی که امروز در بیشتر نقاط کشور ما در دسترس می­باشد برای تولید برق

و در نهایت ایجاد قرارداد تضمینی خرید برق و امکان سرمایه گذاری مطمئن با سرمایه به مراتب محدود­تر.